Van snapshot naar kunstwerk: mijn nabewerkingsproces

Een foto maken is pas de eerste stap. Hoe transformeer je een goede foto naar een indrukwekkend beeld?

In deze blog neem ik je mee in mijn nabewerkingsproces, van RAW-bestand tot eindresultaat. Ik deel mijn werkwijze en tools waarmee ik mijn kenmerkende stijl creëer.

Van kiekje naar kunstwerk – mijn workflow

Een foto maken is één ding, maar de nabewerking is voor mij minstens zo belangrijk. Hierin komt alles samen: techniek, sfeer en mijn eigen stijl. Veel van mijn foto's schiet ik in belichtingstrapjes, ook wel bekend als bracketing. Daarbij maak ik meerdere opnames van hetzelfde beeld, elk met een andere belichting – bijvoorbeeld één onderbelicht, één normaal belicht en één overbelicht. Deze beelden voeg ik later samen in Lightroom of Photoshop om een uitgebalanceerde, dynamische foto te creëren.

Voor dit proces is het cruciaal dat het windstil is. Beweging in bladeren of gras kan in de nabewerking tot onnauwkeurigheden leiden. Natuurlijk kun je dat corrigeren, maar ik besteed liever minder tijd aan repareren achteraf. Mijn doel is altijd om de foto zo goed mogelijk “uit het kaartje” te laten komen.

Eenmaal op de computer werk ik vrijwel alles uit in Photoshop, dat voelt voor mij het prettigst. Mijn workflow begint in Camera Raw: daar verscherp ik de foto, haal schaduwen op en breng de hooglichten naar beneden. Ook pas ik de kleurbalans aan. Om dit goed te kunnen beoordelen, zet ik tijdelijk de verzadiging helemaal omhoog – zo zie ik duidelijk wat de kleurtemperatuur met het beeld doet. Daarna zet ik de verzadiging weer terug naar een natuurlijk niveau.

Vervolgens scherp ik de foto verder aan, maar nooit té scherp – een dromerige uitstraling vind ik belangrijk. Ik verwijder ook veel ruis, wat bijdraagt aan dat zachte, dromerige effect. Met de curve breng ik nog wat extra sfeer aan, en bij de effecten verlaag ik de textuur om het beeld extra zacht te maken. Daarna stem ik de kleuren van hooglichten en schaduwen af met de kleurwielen.

Nauwkeurige aanpassingen met maskers, in Camera Raw maak ik veel gebruik van maskers om gerichte bewerkingen uit te voeren. Denk aan het radiale masker, lineaire masker, het luchtmasker of het onderwerpmasker. Deze tools geven mij de mogelijkheid om specifieke delen van een foto selectief te bewerken – precies daar waar het nodig is, zonder de rest van het beeld aan te tasten.

Deze maskers zijn voor mij een onmisbare schakel in het verfijnen van de sfeer en balans in een foto. Of het nu gaat om het iets oplichten van een onderwerp, het terugbrengen van detail in een lucht, of het subtiel aanzetten van lichtval met een radiaal masker – het draagt allemaal bij aan de beleving van het eindresultaat.

Daarnaast werk ik vaak nog kort in het tabblad Kalibratie, om de kleurtonen net iets te finetunen. Kleine aanpassingen, nooit te veel of te opvallend. Dat geldt eigenlijk voor mijn hele nabewerking: alles gebeurt met beleid. Geen overdreven effecten, maar een uitgebalanceerde aanpak waarbij sfeer, rust en natuurlijkheid voorop staan

Als de basis goed staat, open ik de foto in Photoshop. Daar zet ik alles recht, verwijder sensorvlekken en storende elementen zoals een paaltje of steentje. Luchten of andere grote elementen verander ik niet – ik streef ernaar om het beeld in het veld al zo goed mogelijk vast te leggen. Dat bespaart niet alleen tijd, maar houdt de foto ook authentiek.

Een belangrijk onderdeel van mijn workflow is NIK Collection. Deze tool gebruik ik met mijn eigen presets om contrast toe te voegen en de foto de kenmerkende zachte, moody uitstraling te geven. Daarna keer ik terug naar Photoshop voor een laatste check – vaak een proces van uren. ’s Avonds doe ik nog één laatste beoordeling, en dan is het kunstwerk af. Klaar voor verkoop, social media of een mooie grote print.

Dit is mijn workflow: van een eenvoudig kiekje tot een beeld waar gevoel en sfeer vanaf spatten.